Syndrom oszusta – (nie)zdrowe zwątpienie w siebie podczas szukania pracy

Syndrom oszusta – (nie)zdrowe zwątpienie w siebie podczas szukania pracy

Wyobraź sobie następujący scenariusz: od 10 miesięcy próbujesz wrócić do formy. 10 pełnych miesięcy. I żadnych rezultatów. Zrzucone kilka tygodni temu kilogramy znowu powróciły.

Podobnie, wyobraź sobie, że szukasz pracy od 10 miesięcy. Bez rezultatów. A wszystkie małe sukcesy, które odnosisz, zawsze ostatecznie prowadzą donikąd. W obu przypadkach możesz zadać sobie pytanie: „Co jest ze mną nie tak?”.

Odpowiedź brzmi: Nic!

Nasz zespół w Career Angels regularnie słyszy od kandydatów pełnych zwątpienia w siebie, ponieważ szukając pracy nie widzą żadnych rezultatów lub widzą tylko słabe.

Naprawdę zacząłem myśleć, że nie jestem wystarczająco dobry.

Może coś jest ze mną nie tak?

Czy jestem za stary / zbyt wykwalifikowany?

Wiem, że moje CV mówi, że mogłabym lub powinnam ubiegać się o tę rolę… ale nie czuję się gotowa.

Jestem pewien, że jest o wiele więcej kandydatów, którzy są lepsi ode mnie.

Syndrom oszusta

W tym miejscu musimy podkreślić kilka aspektów, definiując rzeczywiste odczucia związane z syndromem oszusta, obecne pomimo braku negatywnych informacji zwrotnych z rynku pracy. Innymi słowy, ciągłe (lub przynajmniej regularne) poczucie nieadekwatności w pracy. Oto definicja z Wikipedii:

Syndrom oszusta […] to zjawisko psychologiczne polegające na braku wiary we własne kompetencje i uporczywym zinternalizowanym strachu przed zostaniem zdemaskowanym jako „oszust”. Pomimo zewnętrznych dowodów ich kompetencji, osoby doświadczające tego zjawiska pozostają przekonane, że są oszustami i nie zasługują na wszystko, co osiągnęli. Osoby z syndromem oszusta błędnie przypisują swój sukces szczęściu lub interpretują go jako wynik oszukiwania innych, by myśleli, że są bardziej inteligentni, niż sami siebie postrzegają. Podczas gdy wczesne badania koncentrowały się na częstotliwości występowania wśród kobiet osiągających wysokie wyniki, uznano, że syndrom oszusta w równym stopniu dotyka zarówno mężczyzn, jak i kobiety.

Nasze rozmowy z setkami odnoszących sukcesy C-level executives potwierdzają tę definicję – choć kobiety często bardziej otwarcie mówią o takich przemyśleniach i uczuciach niż mężczyźni. W przypadku poszukiwania pracy syndrom oszusta objawia się poczuciem, że Twoje wcześniejsze doświadczenie i osiągnięcia są niezasłużone i zawyżają Twoją rzeczywistą wartość jako kandydata.

To trudne zadanie, ale nauczenie się, jak uciszyć swojego wewnętrznego sabotażystę może prowadzić do bardziej efektywnego i mniej stresującego procesu poszukiwania pracy. Harvard Business Review dzieli się kilkoma cennymi wskazówkami na temat „Przezwyciężania syndromu oszusta”: Kliknij tutaj! (EN)

Co ma wspólnego dbanie o formę z poszukiwaniem pracy?

Odrzucenie na rynku pracy może wzmocnić i zwielokrotnić poczucie zwątpienia w siebie. Czytając wyznania naszych klientów we wstępie łatwo byłoby wyciągnąć przedwczesne wnioski dotyczące ich zerowych sukcesów. Zanim więc to zrobimy, musimy przyjrzeć się zastosowanym przez nich metodom „powrotu do formy” lub „znalezienia pracy”.

Być może w ciągu 10 miesięcy ktoś wykonał zaledwie lekki trening raz w miesiącu. Żadnych regularnych ćwiczeń fizycznych. Żadnych zmian w diecie. W takiej sytuacji twoją reakcją jest prawdopodobnie „Ba! Oczywiście, że to nie zadziała! Nic dziwnego, że jeszcze nie wrócili do formy”.

Podobnie jeśli kandydat aplikuje tylko na ogłoszenia o pracę, nie tworzy sieci kontaktów lub robi to w bardzo niewielkim stopniu, nie aplikuje bezpośrednio i skontaktował się tylko z 4-5 headhunterami w ciągu 10 miesięcy, powiesz „Ba! Oczywiście, że to nie zadziała! Nic dziwnego, że nie znaleźli żadnej pracy!”.

Dwie ważne rzeczy do rozważenia:

  1. Osoby z obu przypadków mogą być przekonane, że to, co robią, jest a) wystarczające i b) właściwą metodologią.
  2. Uczucie frustracji i bycia niewystarczającym jest nadal całkowicie realne i istotne.

Rozróżnij dwie grupy kandydatów

a) tych, którzy otrzymują rzeczywistą, jakościową informację zwrotną podczas rozmów kwalifikacyjnych
b) tych, którzy rzadko są zapraszani na rozmowy kwalifikacyjne

Kandydacie a): jesteś na dobrej drodze! Upewnij się, że słuchasz, dostosowujesz się w razie potrzeby, ale także naucz się rozpoznawać, kiedy opinia jest tylko opinią, a nie znaczącą informacją zwrotną, nad którą musisz popracować.

Kandydacie b): być może warto przyjrzeć się głębiej Twoim obawom. Spróbuj zmienić swoją strategię / metodologię – ale nigdy siebie!

Przeczytaj artykuł FastCompany na temat „Kiedy powinieneś słuchać swoich wątpliwości, a kiedy nie”: Kliknij tutaj! (EN)


Jeśli jesteś doświadczonym manager doświadczającym zwątpienia w siebie, umów się na bezpłatną 20-30-minutową konsultację z jednym z naszych doświadczonych konsultantów, aby omówić wszystkie kwestie związane z karierą: